Profil badawczy - do opracowania z okazji XX lecie Wydziału Biologii

(2014 roku, rzeka Pasłęka, monitoring wazki Ophiogomphus cecylia)

Profil badawczy: Ekologia, biologia, biogeografia i ochrona owadów wodnych, w szczególności chruścików (Trichoptera) oraz ważek (Odonata), siedliskowe rozmieszczenie larw Trichoptera w wodach śródlądowych (rzekach nizinnych, jeziorach, drobnych zbiornikach, torfowiska i źródłach), monitoring wód w oparciu o makrobentos. Przyrodnicze elementy ekorozwoju, ekologia krajobrazu, ochrona bioróżnorodności w Europie Centralnej i Wschodniej, monitoring zmian w środowisku przyrodniczym . Ocena antropogenicznych przekształceń i wtórnej renaturalizacji zgrupowań chruścików w krajobrazach kulturowych (agrocenozy, urbicenozy) w tym w uprawach roślin energetycznych (energia odnawialna).

Dodatkowo także metody edukacji ekologicznej i edukacji pozaformalnej oraz filozofia przyrody.

Najnowszym obszarem badawczym jest dziedzictwo przyrodnicze i kulturowe regionu.

Stosowane metody badawcze: Standardowe metody hydrobiologicznych badań terenowych, z odłowem makrobentosu oraz entomologiczne metody połowy imagines owadów wodnych. Statystyka opisowa i modelowanie komputerowe.

Publikacja (miałem wybrać najważniejsza publikację, wybrałem tę, mimo że jest w języku polskim)

Czachorowski S. 1998. Chruściki (Trichoptera) jezior Polski - charakterystyka rozmieszczenia larw. Wyd. WSP Olsztyn, 156 str.

(Puszcza Białowieska, w poszukiwaniu chruścików i bentosu)

Rzeka Narew

(z niprzyrówką rzeczną, Leptocerus interruptus)

(Francja, zbiorniki okresowe w lesie)

(Rumunia, w poszukiwaniu ważek, na zdjęciu Coprdulegaster heros)

Bajka kamishibai jako wykład dla studentów

Miała być bajka a wyszedł wykład. A to dlatego, że z przyczyn obiektywnych zmieniłem termin wystąpienia. Najpierw planowane były warsztaty w małej grupie. Taka forma nadawała się na opowieść w stylu japońskiego teatrzyku. Ale w nowym terminie był już tylko wykład na dużej sali. Zatem musiałem zmienić formę. Niemniej z wykładu dla małej grupy w formie bajki kamishbai nie rezygnuję. Muszę tylko narysować lub namalować odpowiednie plansze. 

(Bajka o cytrynku latolistku, opowiedziana dzieciom
w czasie Europejskiej Nocy Naukowców, wrzesień 2016)

A niżej filmowy zapis wykładu:

Niepostrzeżenie zostałem ekspertem od edukacji on-line

Wydawało mi się, ze stawiam niezdarne kroki w edukacji on-line. Kurs, dotyczący e-learningu ukończyłem dość dawno. Cały czas próbowałem różnych metod i uczyłem się "domowym sposobem", to znaczy eksperymentowałem z różnymi narzędziami dostępnymi dla każdego. Najwięcej eksperymentowałem z kodami QR, zarówno wykorzystując je na wystawach, grach edukacyjnych jak i na wykładach. Wcześniej, uzupełniająco, przygotowywałem treść zarówno na blogu, stronach www jak i portalach społecznościowych takich jak You Tube. Wydawało mi się, że sa powszechnie znane, zwłaszcza wśród młodzieży. Ale tak nie jest.

Próbowałem także z innymi narzędziami i ciągle uczę się czegoś nowego, starając się od razu wdrożyć do swoich edukacyjnych działań. W ostatnich dwóch latach bywałem zapraszany na różne konferencje edukacyjne z wykładami plenarnymi, dotyczącymi m.in. edukacji pozaformalnej. Byłe trochę zdziwiony tymi zaproszeniami, bo wydaje mi się, ze umiem zbyt mało. Że ciągle jeszcze więcej odkrywam niż wiem i potrafię. Na początku 2017 przyszły dwie kolejne propozycje, nieco zaskakujące. Zaproszono mnie do jury, oceniającego popularnonaukowe kanały You Tube, oraz nieco później do komitetu naukowego III konferencji Akademia On-line pt. „Kreatywność w kształceniu zdalnym i funkcjonowaniu w Sieci”, organizowanej przez Polski Uniwersytet Wirtualny (5-6 kwietnia 2017 r. w siedzibie Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi).

Czyżby te moje poszukiwania i eksperymenty z różnymi formami edukacji e-learningowej i pozaformalnej nie były takie nieporadne i nic nie warte? Być może rolą naukowca jest ciągłe poszukiwanie i zdawanie relacji z tych poszukiwań.