poniedziałek, 25 lutego 2013

Kilka słów o e-portfolio

E-portfolio jest naszą wizytówką w sieci, elektronicznym CV, życiorysem i w jakimś sensie listem motywacyjnym jednocześnie. E-portfolio jest multimedialną wizytówką w internecie, dostępną i widoczną dla każdego, kto może być zainteresowany naszą działalnością i doświadczeniem zawodowym.

E-portfolio może być wykonane w formie statycznej strony internetowej, ale może być też w formie przenośnej prezentacji do pokazania w kameralnych warunkach na dowolnym urządzeniu (e-booku, smartfonie, tablecie, laptopie), przygotowaną za pomocą dowolnego narzędzia do tworzenia prezentacji (Power Point, Prezi ), lub w formie pliku pdf. Można także wykorzystać Google Docs, Google sites, Moodle, FolioSpace.

E-portfolio może być przygotowane z wykorzystaniem bloga. Czyli z wykorzystaniem darmowego, zewnętrznego oprogramowania, łatwego u użyciu. Ponad 10 lat temu założyłem własną stronę www (http://www.uwm.edu.pl/czachor/). Miałem mgliste pojęcie o języku html i zawiłościach stron internetowych. Korzystałem z prostych szablonów. Aktualizowanie wiązała się z poprawianiem i uzupełnianiem plików na własnym komputerze i przerzucanie ich na serwer. Serwis blogowy i zasoby zewnętrzne są znacznie prostsze w użytkowaniu. Ponadto mogę uzupełniać z dowolnego miejsca i z dowolnego komputera, jak i różnych systemów operacyjnych.

E-portfolio jest kolekcją cyfrowych artefaktów (plików, dokumentów, linków itd.), stanowiących prezentację doświadczeń, dokonań, osiągnięć i dotychczasowej nauki. Tworzenie e-portfolio to planowanie, synteza informacji, dzielenie się wiedzą, dyskutowanie, refleksja, informacje poparte dowodami, czyli planowanie rozwoju osobistego. Jest więc zarówno efektem jak i sposobem działania. Lub inaczej, jest sposobem uczenia się, w wyniku którego powstaje coś konkretnego i przydatnego w dalszej edukacji jak i szukaniu pracy (stałej, dorywczej, stażowej). Tworzenie e-portfolio prowokuje, wymusza refleksje nad rozwojem osobistym. Jako takie e-potrfolio może, a nawet powinno być, rozwijane i przydatne przez całe życie. Jednym słowem zastosowanie nauki w praktyce.

Teraz więc sam się uczę i wykorzystuję w dydaktyce, aby wspomóc studentów w planowaniu ich własnej kariery i ścieżki rozwoju. Taka nauka przez działanie. Ja też się uczę :). Bo uniwersytet to wspólnota uczących i nauczanych.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz